Het vaderschap trekt aan of stoot af als die wordt aangekondigd, maar verrijkt zodra die een feit is. Op zijn debuut-minialbum Sunset Blues snijdt singer-songwriter Paul Bond op literaire wijze dit even verwarrende als rustgevende thema aan. Waar hij als aankomend vader nog vreest het leven
dat hij toe dan toe geleid heeA te moeten inleveren, daar geeft het uiteindelijke vaderschap hem juist rust en tevredenheid. Daar heeft hij omringd door vriendin en blije familieleden bij de officiële bekendmaking van de zwangerschap geen moment op gerekend. Het vaderschap haalt juist het beste in hem naar boven, zowel in zijn Americana (country en folkpop) met de diepte van James Taylors werk als in zijn door Hemingway geïnspireerde teksten.
‘The name’s Bond… Paul Bond,’ zeggen we vrij naar de bekende introductie van zijn naamgenoot James Bond. Net als 007 zijn nieuwste film door diverse lockdowns heeA moeten uitstellen, daar heeft de vanuit Amsterdam opererende singer-songwriter (bekend van de band Dandelion) zijn debuut een tijdje op de plank laten liggen. In de tussentijd is hij wat hij tijdens het schrijven en het opnemen nog zo vreesde geworden, vader dus. Maar ook soloartiest met een repertoire dat op een publiek wacht.
Als sessiemuzikant geniet hij bekendheid als toetsenman bij VanWyck, Alasca, Yorick van Norden, Judy Blank en Strange Brew, nu zingt hij zijn eigen liedjes. Zeven staan er op zijn minialbum Sunset Blues, die perfect gemasterd is door de Amerikaan Ed Brooks, die gewerkt heeA met o.a. Pearl Jam en Death Cab for Cue. Maar in dit verband spreekt zijn werk met Fleet Foxes, een van Bonds grote inspiratiebronnen, meer tot de verbeelding. Als geen ander heeA Brooks aangevoeld waar Bond heen wil met zijn muziek.
Muzikaal sluit Bond aan bij de rijke singer-songwriters traditie van de jaren zeventig met James Taylor, Bob Dylan, Jackson Browne en Paul Simon. Van de moderne indie-folk-golf spreekt Iron & Wine hem het meest aan. Als tekstschrijver bevindt de literatuurwetenschapper zich het liefst in de jaren twinOg, niet de huidige, maar die van een eeuw geleden. Bond is een groot fan en kenner van F. Scott Fitzgerald,, Ernest Hemingway en Ezra Pound en een regelmaig gevraagd spreker op speciale literatuurconferenties.